Ten miesiąc zaczyna się od rozbłysku światła, i to wielkiego. 2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego – Syn przyniesiony do Ojca, by znaleźć się w Jego rękach.

To jedyny sposób na zachowanie równowagi w życiu. Dlatego na początku spotkania oddajmy się w ręce Boga, złóżmy w Jego Sercu to, co przynieśliśmy, prosząc, aby swoim światłem ogarnął nas, a przede wszystkim nasze ciemności. Prośmy o to przez wstawiennictwo Tej, która jest niosącą Światłość - Matki Bożej Gromnicznej:

Gdy życie nasze dobiegnie do końca,
Gdy Bóg ostatnie godziny policzy,
Niech nam zaświeci, jak promienie słońca,
Światło gromnicy.

Gdy nasze czoło pot śmiertelny zrosi,
Gdy nasze łoże obstąpią szatani,
Twojej obrony niech każdy uprosi –
Gromniczna Pani!

Kiedy nad nami zawisną czarne chmury,
Gdy na wsze strony lecą błyskawice,
Gdy ciemność straszna od dołu do góry:
Święćmy gromnice!

Matko Najświętsza! My nędzni grzesznicy,
Pod Twoją obronę się uciekamy,
Przed Twym obrazem, przy świetle gromnicy,
Ciebie błagamy!

Tyś jasna gwiazda na morzu żywota,
Pokus się o Cię rozbiją bałwany!
Kto się ucieka do Cię, Matko złota,
Jest wysłuchany.

Bądź nam Matką w życiu i przy zgonie,
Niech Twoja łaska zawsze nam przyświeca,
Niech nasza miłość ku Tobie zapłonie
Jako gromnica!

ludowy poeta z Limanowszczyzny
Józef Strug

 

Wokół nas żyją ci, co poświęcili swe życie Bogu poprzez życie konsekrowane – wraz z Ofiarowaniem Pańskim dane nam jest przeżywać Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Podzielmy się swoim osobistym doświadczeniem spotkania z osobami konsekrowanymi. Warto takimi krótkimi świadectwami zachęcić się wzajemnie do modlitwy za nich.

W tym miesiącu papież Franciszek nam, członkom Apostolstwa Modlitwy, polecił siostry zakonne i kobiety konsekrowane. Dziękując za dar ich życia, za ich misję i odwagę, prosimy o pokorę w poszukiwaniu nowych odpowiedzi na wyzwania naszych czasów.

Wesprzyjmy modlitwą nasze dzieci czy znajomych, którzy wybrali ten styl życia. Prośmy w modlitwie spontanicznej za nich, za zakony i zgromadzenia, wspólnoty, w których żyją i posługują, za misje, które otrzymują i wypełniają czy to w kraju, czy za granicą. Niech modlitwa obejmie także trud ich służby. Nie zapomnijmy, że w małżeństwie i rodzinie też mamy różne formy poświęcenia, dlatego módlmy się za żony i mężów, matki i ojców, dziadków i babcie…

Co roku w Kościele powszechnym 11 lutego mamy święto Najświętszej Maryi Panny z Lourdes – Tej, która przytula do swego Serca chore i cierpiące dzieci zwracające się do Niej o pomoc, i to nie tylko w Sanktuarium. To już 30. Światowy Dzień Chorego. Od dwóch lat żyjemy w trudnym ogólnoświatowym doświadczeniu pandemii. Dziesiątki tysięcy przechodziło i przechodzi tę chorobę. Takie bardzo wielu odeszło do Pana. Tak wiele wokół nas się dzieje, także zamieszania związanego z tym doświadczeniem.

 

- Prośmy przede wszystkim o pokój w naszych sercach, w małżeństwach, rodzinach i społeczeństwie - Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

- Prośmy dla rządzących o mądrość w podejmowaniu decyzji wobec sytuacji pandemicznej, w której się znaleźliśmy - Ciebie prosimy…

- Prośmy za chorych z naszych rodzin, tych, których znamy, za tych, co leżą w domach i szpitalach - Ciebie prosimy…

- Prośmy za tych, co w samotności przeżywają choroby, dla których jest to trudne doświadczenie bezradności i bezsilności - Ciebie prosimy…

- Prośmy za tych, co chorymi się opiekują: za lekarzy, pielęgniarki, ratowników medycznych, kapelanów szpitalnych - Ciebie prosimy…

- Prośmy za nas, byśmy o chorych pamiętali, wedle możliwości spełniali uczynki miłosierdzia, by chorych nawiedzać, by im pomagać - Ciebie prosimy…

W ciszy polećmy osoby, które znaliśmy, a które odeszły do Pana z powodu Covid 19 - Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…

 

Postanowienie

Może włączymy się w Dzień Chorych organizowany w parafii, albo też odwiedzimy kogoś, kto nas potrzebuje, lub zadzwonimy do osób, o których wiemy, że chorują.

Rozważmy wspólnie V tajemnicę radosną, tj. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej, bo został odnaleziony przez Maryję i Józefa, którzy Go ofiarowali, a teraz odkrywają, że miejsce Jezusa jest w sprawach Ojca. Niech pojedyncze osoby wypowiadają jedną część Pozdrowienia anielskiego, a drugą reszta grupy.

Na koniec odmówmy Ojcze nasz.