Zesłanie Ducha Świętego;
Ewangelia według św. Jana 20, 19-23

Scena ze Zmartwychwstałym Chrystusem przychodzącym do uczniów w Wieczerniku miała miejsce po zachodzie słońca, wieczorem. Pomieszczenie było zamknięte i uczniów opanował strach z obawy przed Żydami. Ten lęk i smutek nie pozwalał im otworzyć się na innych. Niedawno w tym samym miejscu Jezus podczas ostatniej wieczerzy powiedział Apostołom, że nie zostawi ich sierotami, że powróci, aby dać im swój pokój i uczynić ich swoimi świadkami mocą Ducha Świętego.

Teraz Ukrzyżowany – Zwycięzca śmierci jest znów pośród swoich uczniów, pozdrawia ich, mówiąc: Pokój wam! Przyszedł do nich, mimo że oni tak niedawno Go opuścili i zdradzili. On dobrze wiedział, że Jego uczniowie bardzo Go potrzebują, dlatego zechciał im się ukazać. Pokazał im swoje rany, aby je zobaczyli. Jego przebite ręce i bok wskazują, że Zmartwychwstały jest tym samym, który umarł na krzyżu. W tych ranach uczniowie powinni odkryć, jak Bóg umiłował świat. Są to rany, które ich i nas leczą (Iz 53, 5) i są oznaką Jezusowej miłości. W Jego rękach spoczywa wszelka władza, którą Ojciec dał Synowi (J 3, 35; 13, 3), i są to ręce, z których nikt uczniów nie może wyrwać (J 10, 28). A teraz na nich, spoglądających na Tego, którego bok przebito na krzyżu, wylewa się Duch łaski i pociechy (Za 12, 10). Uczniowie oglądając ręce i bok Chrystusa, otrzymują pokój i radość: uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. Opuścił ich lęk i obawa przed śmiercią. Z tej kontemplacji ran Pana wypływa zadanie dla uczniów. Chrystus Zmartwychwstały zleca im misję: Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam i tchnął na nich. Kiedyś Bóg stwarzając człowieka, tchnął w jego nozdrza życie (Rdz 2, 7), a teraz nowym tchnieniem w Wieczerniku daje uczniom nowe serce, zdolne żyć według Jego Serca.

Odtąd misja uczniów Chrystusa polegać ma na przebaczaniu grzechów. W ten sposób Kościół staje się sakramentem zbawienia dla wszystkich ludzi i kontynuuje misję Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. Weźmijcie Ducha Świętego – to naglące polecenie Syna Bożego skierowane do uczniów: Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone. Miłość jest darem, a przebaczenie grzechów jest supermiłością! W ten wieczór uczniowie Chrystusa otrzymali moc zarezerwowaną dla Boga – przebaczanie grzechów! Odtąd ich misją będzie udzielanie Ducha i przebaczanie. Co Bóg czyni w niebie i na ziemi, oni także będą czynić. Teraz Duch przekonuje świat o grzechu, dlatego poznanie Jego i odpuszczenie grzechów mają istotne znaczenie dla zbawienia. Uczniowie będą odpuszczać grzechy i przebaczać. Gdyby tego nie czynili, ograniczaliby miłość Boga, a to byłoby przeszkodą w szerzeniu się Bożej chwały w świecie. Odtąd grzesznik może powrócić do Boga z każdego grzechu i zła. Nastał czas miłości, który jest darem i szansą dla grzesznika. Uczniowie mają obowiązek nieść prawdę o zatrzymywaniu i przebaczaniu grzechów. Z ran Chrystusa płynie dla nas pokój i radość, które są owocem Ducha i uzdalniają Jego uczniów do misji jednania i przebaczania.