14. Niedziela zwykła;
 Ewangelia według św. Łukasza 10, 1-12.17-20

Zanim Jezus wyruszy, by głosić Ewangelię, wysyła przed sobą siedemdziesięciu dwóch uczniów. I zachęca ich do modlitwy: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało, proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.

On wywyższony na krzyżu w swojej nieskończonej miłości ofiarował za nas samego siebie. Z Jego przebitego boku wypłynęła krew i woda, i tam wzięły początek sakramenty Kościoła, aby wszyscy ludzie, pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, z radością czerpali ze źródeł zbawienia. (Prefacja o Najświętszym Sercu Jezusa).

piesn_serce_boze.pdf

W obecności Jezusa wszystko zdaje się dobre i nie ma nic trudnego; gdy nie ma Jezusa, wszystko jest trudne. Gdy On nie mówi w głębi nas, na nic wszelka pociecha, kiedy powie tylko słowo, człowiek uczuwa wielkie ukojenie.

Zesłanie Ducha Świętego;
Ewangelia według św. Jana 20, 19-23

Scena ze Zmartwychwstałym Chrystusem przychodzącym do uczniów w Wieczerniku miała miejsce po zachodzie słońca, wieczorem.