Eliasz zląkłszy się, powstał i ratując się ucieczką, (...) poszedł na pustynię. Przyszedłszy, usiadł pod jednym z janowców i pragnąc umrzeć, rzekł: „Wielki już czas, o Panie! Odbierz mi życie, bo nie jestem lepszy od moich przodków”. 1 Krl 19, 3-4

Wniebowstąpienie Pańskie;
Ewangelia według św. Marka 16, 15-20

Wstępując do nieba, Jezus poucza nas, że życie nie ogranicza się tylko do doczesności, lecz wykracza poza ziemską rzeczywistość. Codziennie też powinniśmy kierować nasze serca ku niebu, bo tam kiedyś doznamy uwielbienia i chwały. Jezus odszedł do Ojca, a mimo to jest wciąż wśród nas obecny, gdy głosi się Ewangelię, sprawuje sakramenty i pomaga bliźnim.

Maryja jest „pełna łaski”, bo cała - duszą i ciałem - należy do Boga. On obdarzył Ją specjalnym przywilejem, na mocy którego była uwolniona od grzechu pierworodnego i jego skutków, jakie dotknęły nas wszystkich. Dzięki Bożej łaskawości Jej serce było wewnętrznie scalone. Niepokalana była wolna i gotowa, by z wiarą przyjąć wolę Boga oznajmioną Jej przez Archanioła Gabriela. To również dzięki Jej tak mogła się dokonać tajemnica wcielenia Syna Bożego. Ojciec niebieski przygotował godne mieszkanie Jezusowi, naszemu Panu.

Nadzieja dla grzeszników

4. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia według św. Jana 10, 11-18

Najmuje się kogoś do czegoś za określoną zapłatę i na podstawie konkretnej umowy. To pewna umowa, której dotrzymania strony się zobowiązują pod sankcjami karnymi różnego rodzaju.

3. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia według św. Łukasza 24, 35-48

Jezus po swym zmartwychwstaniu ukazywał się wielu osobom w różnych postaciach, a rozpoznanie Go następowało nie od razu.