3 czerwca 2007 - UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ 
Pokój z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym

I czytanie (Prz 8,22-31): Bóg żywy i prawdziwy to nie jakaś idea, daleki, nieokreślony byt, transcendentny Samotnik, ale Wspólnota Osób, która objawia się, gdy powołuje do istnienia wszechświat, gdy zbawia,usprawiedliwia i uświęca człowieka. Pierwsze czytanie jest poetyckim utworem o roli Mądrości w dziele stworzenia. Przemawia Ona jako osoba. Jej dzieje sięgają w głąb wieczności samego Boga. Towarzyszy Bogu przy stwarzaniu nieba i ziemi, a jednocześnie jest obecna na ziemi wśród ludzi. Mądrość to nie przymiot Boga, ale Druga Osoba Boska - mówi o tym św. Paweł: Chrystus ukrzyżowany jest Mocą i Mądrością Bożą (1 Kor 23-24).

1 kwietnia 2007 - NIEDZIELA PALMOWA
Jezus Sługą cierpiącym i Panem

Procesja
Jezus przyszedł, aby wszystko naprawić swym posłuszeństwem, swą pokorą i uległością Ojcu, posuniętą aż do wydania siebie samego na dobrowolną śmierć. Jezus od samego początku jest ubogi, słaby i pokorny. Tryumfalny wjazd wśród okrzyków „Hosanna!” tego nie zmienia: przecież jedzie na osiołku, a nie na rydwanie czy koniu, a tłumy szybko zwrócą się przeciw Niemu. Okrzyk: «Hosanna», który oznacza «zbaw nas», zamienią na: «Ukrzyżuj!»

4 marca 2007 - II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Stójcie mocno w Panu!

I czytanie (Rdz 15, 5-12. 17-18): Bóg wyprowadził Abrahama z Ur, aby jego potomstwu dać ten oto kraj na własność iby ono było liczne jak gwiazdy. Z upływem czasu obietnica ta stawała się dla Abrahama źródłem dręczącego niepokoju. Patriarcha się starzał, a jak może narodzić się potomek z obumierającego ciała? Ale Bóg potwierdza swe obietnice, zawierając z nim przymierze. Odtąd wiara Abrahama była synowskim zawierzeniem - nadzieją wbrew nadziei.

Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.

3 grudnia 2006 - I NIEDZIELA ADWENTU
Ten, który przychodzi

Dzisiejsze czytania ukazują szeroką panoramę dziejów zbawienia. W centrum jest Chrystus przychodzący. Bóg zapowiedział: wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą (Jr 23, 5n), Mesjasza. A potem wydarzyła się tragedia: niewola babilońska. Czyżby Bóg zapomniał o swej obietnicy? Nie! To naród zerwał przymierze z Nim i dlatego mógł powiedzieć: może być także zerwane moje przymierze z Dawidem, by nie miał syna (Jr 33, 21). Bóg jednak nie uzależnił spełnienia swoich obietnic mesjańskich od wierności czy niewierności narodu. W I czytaniu (Jr 33, 14-16) oznajmia: mimo waszej niewierności wypełnię pomyślną zapowiedź - wzbudzę Dawidowi potomka sprawiedliwego. On wymierzy prawo i sprawiedliwość na ziemi, ludzie dostąpią zbawienia i będąmieszkać bezpiecznie.