Wiele razy w moim życiu – zdaniem lekarzy – byłem bliski śmierci na skutek ciężkich chorób. A razu pewnego zapukała do mnie na serio. Miałem wtedy około 54 lat. Nerki odmówiły mi posłuszeństwa. Musiałem się regularnie dializować.

Krzyż, o którego losach mówi niniejszy tekst, widnieje po lewej stronie głównego wejścia do kościoła w przedwojennym Gródku Jagiellońskim. Kiedy i kto go tam zawiesił, nie wiadomo; brak na ten temat zapisów w zachowanych dokumentach kościelnych, jak też w pamięci starszego pokolenia parafian. Od nich natomiast pochodzą informacje, które tutaj prezentuję.

Serce Maryi najściślej zjednoczone z Sercem Jezusa jest dla nas bramą do Niego. Gdy zawierzamy się Sercu naszej Matki, Ona nas przemienia i kształtuje, a także przyobleka w cnoty, abyśmy mogli wejść do „domu Boga”, którym jest Serce Jezusa.

W 2014 r. minęło 850 lat od sprowadzenia do Kolonii relikwii Trzech Króli. Rocznica ta obchodzona była bardzo uroczyście, zorganizowano z tej okazji liczne wystawy, odczyty, oprowadzania i pielgrzymki. Nie bez powodu, gdyż dla rozwoju miasta relikwie miały ogromne znaczenie, a do dziś w herbie Kolonii widnieją trzy korony, jako symbol mędrców ze Wschodu.

– Tutaj modliłem się najchętniej, gdy byłem studentem – wspomina Tomasz P. – w tym Sanktuarium Serca Pana Jezusa zawarłem sakramentalne małżeństwo z Moniką. Tutaj – jak dawniej – przyjeżdżam na akademickie Msze święte. W chwilach trudnych klękam w pobożnej ciszy w najstarszej szczecińskiej Kaplicy Najświętszego Sakramentu, by otrzymać radę i pomoc od Tego, który może wszystko.