Drodzy Członkowie Apostolstwa Modlitwy (Papieskiej Światowej Sieci Modlitwy), Czciciele Najświętszego Serca Pana Jezusa, Czytelnicy biuletynu „Modlitwa i Służba” oraz Rodziny poświęcone Bożemu Sercu!
Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Wszyscy – tak najkrócej można streścić pierwszą homilię, którą wygłosił Jan Paweł II podczas Mszy św. na placu św. Piotra 22 października 1978 roku.
Eucharystia jest w życiu chrześcijanina pokarmem wędrowca. Idąc w procesji za Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, uświadamiamy sobie, że nasze życie jest wędrówką i nie mamy tutaj na ziemi stałego miejsca.
Tematem katechezy papieża Franciszka 24 kwietnia 2019 roku były słowa z piątej prośby Modlitwy Pańskiej: jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili (Mt 6, 12). Słów papieża na placu św. Piotra wysłuchało około 15 tys. wiernych.
Nieopodal Kościoła Prymatu Piotra znajduje się Kościół Rozmnożenia Chleba. Budowla ta i miejsce oddalone o kilkaset metrów od brzegu Jeziora Galilejskiego w niczym już nie przypominają tego, o czym w IV wieku pisała pochodząca z Iberii (dzisiejsza Hiszpania) chrześcijańska pątniczka o imieniu Egeria.
Potrzeba Boga i rozmowy z Nim należy do głębokich tęsknot duszy ludzkiej. Modlitwa - jej znaczenie można dostrzec w świetle wiary. Do tego potrzebna jest łaska, a tę wyprosić możemy tylko ufną modlitwą.
W obecności Jezusa wszystko zdaje się dobre i nie ma nic trudnego; gdy nie ma Jezusa, wszystko jest trudne. Gdy On nie mówi w głębi nas, na nic wszelka pociecha, kiedy powie tylko słowo, człowiek uczuwa wielkie ukojenie.
