Papieska intencja ewangelizacyjna na styczeń 2021:

Aby Pan dał nam łaskę, byśmy żyli w pełnym braterstwie z braćmi i siostrami z innych religii, modląc się za siebie wzajemnie, z otwartością na wszystkich.

W wąskim znaczeniu więzy braterstwa odnoszą się do synów jednych rodziców. Nieraz bywają rozszerzane na członków różnych wspólnot bądź grup. Przenośnie o braterskich uczuciach mówimy, kiedy oparte są one na zaufaniu czy przyjaźni. Gdy oświadczam, że ktoś jest mi jak brat, potwierdzam zarazem silne więzy między nami. W braterstwie nie ma miejsca na fałsz czy obojętność. Przeciwnie, liczy się szczerość i przyjaźń.

Właśnie na potrzebę braterstwa papież Franciszek kieruje naszą uwagę w pierwszym miesiącu nowego roku. Prosi nas o modlitwę w intencji ewangelizacyjnej, byśmy żyli w pełnym braterstwie z braćmi i siostrami innych religii. Do tego stopnia, by otwarcie podchodzić do wszystkich i wzajemnie się za siebie modlić. W Polsce każdy styczeń nam to ułatwia. Co roku obchodzimy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, który w naszym kraju od ponad dwudziestu lat poprzedzony jest Dniem Judaizmu, a kończy się Dniem Islamu. Chodzi o rozwój dialogu między religiami, ale też o umacnianie wzajemnej otwartości ich wyznawców.

W dobie światowych waśni, nierówności i podziałów, w czasie zmagania się ze skutkami pandemii koronawirusa, aspekt braterstwa wydaje się kluczowy. Papież Franciszek wskazuje go w ostatniej społecznej encyklice Fratelli tutti: Nikt nie może stawić czoła życiu w sposób odosobniony. (...) Potrzebujemy wspólnoty, ażeby nas wspierała, pomogła nam, takiej, w której pomagamy sobie nawzajem patrzeć w przyszłość! (nr 8). Za przykład stawia postać św. Franciszka z Asyżu, który w czasie wyprawy krzyżowców 800 lat temu poszedł do sułtana Malik-al-Kamila w Egipcie, aby o chrześcijaństwie mówić słowem z serca, nie orężem. Sam polecał później w regule swoim naśladowcom, by pośród saracenów i innych niewiernych  nie wdawać się w kłótnie ani w spory, lecz być poddanymi wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu ze względu na Boga i przyznawać się do wiary chrześcijańskiej (1 Reguła, 16). W tej samej encyklice papież zauważa też, że dla chrześcijan jasnym wskazaniem do życia duchem braterstwa jest przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie. W opowieści Jezusa bliźnim okazuje się człowiek, który przekroczył ówczesne bariery kulturowe i historyczne. Do tego właśnie zachęca Ewangelia, mówiąc: Idź i ty czyń podobnie! (Łk 10, 37). Każdy wierzący jest zaproszony do przekraczania uprzedzeń i różnic, aby w obliczu cierpienia być bliźnim ludzi w potrzebie. Taka otwartość na będących daleko i często bardzo od nas odmiennych jest zarazem wyzwaniem, jak i łaską. Dlatego mamy się o nią modlić.