Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.

Wyznanie św. Augustyna: Niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu pokazuje doświadczenie biskupa z Hippony, który długo poszukiwał Boga. Gdy w końcu Go znalazł w swoim sercu, doświadczył Jego istnienia i działania, opisał swoje przeżycia w Confessiones – Wyznaniach, które zawierają elementy spowiedzi publicznej.

W kilku miejscach na kartach Ewangelii spotykamy się z cudem wypędzenia przez Jezusa ducha nieczystego. Czasami jest to duch, który odbiera człowiekowi mowę, czasami w nim głośno krzyczy, a jeszcze innym razem rzuca go na ziemię i daje taką siłę, że opętany zrywa łańcuchy, którymi jest związany.

Słowa są znakami, które po części wyrażają, a po części zakrywają nasze wnętrze. Słowami jedynie sygnalizujemy to, co w nas jest. Nieraz też fałszujemy. Niekiedy mogą znaczyć coś określonego, ale wyrażać całkiem coś innego. To samo słowo, np. Jezus, oznacza konkretną Osobę, ale można wyrazić w nim miłość albo drwinę, wymówić ze czcią albo jako jedno z przekleństw.

W powojennym czasie wojującego ateizmu kościoły były pełne, a dzisiaj, kiedy wydaje się, że nikt w wierze nie przeszkadza, pustoszeją. Dotyczy to zwłaszcza ludzi młodych. Czym taką postawę można tłumaczyć? - Józef.