Na łamach „Posłańca Serca Jezusowego” pragnę podzielić się z Wami naszymi przeżyciami w afrykańskim sanktuarium maryjnym w Mumbwa, 140 km od Lusaki. Sanktuarium to ma już swoją historię. Powstaje od dwunastu lat.

Podobno Kościół jest jak orzech włoski – ten z najtwardszą skorupą. Skorupą nie do złamania. Nie da się jej zgnieść wyzwolonym, laickim myśleniem. Rewolucją lub kolejną reformacją. Nie da się zgnieść ludzkich serc. Tego, co w nich ostatecznie dobre. I aby dostać się do owocu, do tego, co najważniejsze, trzeba przebić się przez skorupę. Kiedy rozłupiemy ją dokładnie, odgarniemy powoli to co twarde – dostaniemy się do środka, do dobrego owocu. Ta skorupa chroni. Gdyby nie była twarda i mocna – to co najważniejsze i najcenniejsze uległoby zniszczeniu.

Nierozumny myśli sobie: „Nie ma Boga!”.

Moje wchodzenie w dorosłe życie (17-21 lat) to czas wielkiego zła. Alkohol lub narkotyki odgrywały ważną rolę w środowisku znajomych i kolegów, a tym samym i moim. To życie było nieprawdopodobnie atrakcyjne, bogate pod względem przeżyć i satysfakcji z tego, że coś się rozwaliło, zdemolowało, kogoś pobiło itp. Ciągłe libacje, „kibicowanie” na meczach piłki nożnej, szukanie „problemów” było codziennością. Alkohol spychał mnie na dno społeczne, ja jednak uważałem się za człowieka wielkiego, mądrego.

Miejsce i uczestnicy spotkania

Co dwa lata w różnych krajach Europy odbywają się spotkania ludzi odpowiedzialnych za AM. W dniach od 21 do 25 września 2011 r. takie spotkanie odbyło się w Lourdes we Francji. Jego uczestnicy pochodzili z 15 krajów europejskich oraz z Kanady. Oprócz jezuitów były także osoby świeckie.

Nasza wspólnota apostolska zrodziła się z potrzeby serca, dzięki adoracji Najświętszego Sakramentu. Od wielu lat jeździmy na czuwania nocne do bazyliki Serca Jezusa w Krakowie. Jan Paweł II pragnął, by w Łagiewnikach była wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. Tak się też stało. Po jego odejściu do Domu Ojca w święto Bożego Miłosierdzia rozpoczęła się wieczysta adoracja. Wtedy w naszych sercach zrodziła się myśl, by także w Łagiewnikach adorować Pana Jezusa i w ten sposób realizować testament naszego ukochanego Papieża.