Podczas europejskiego spotkania w Lourdes we wrześniu 2011 r. miałem okazję wysłuchać bardzo ciekawej konferencji o. Claude’a Flipo SJ o inspiracji duchowości ignacjańskiej dla AM oraz o potrzebie i sposobach dotarcia z charyzmatem AM do ludzi współczesnych.

Ojciec Flipo postulował, by duchowość AM jeszcze bardziej ożywić dynamizmem i potencjałem zawartym w Ćwiczeniach Duchownych św. Ignacego Loyoli. Dzięki metodzie ignacjańskiej lepiej możemy odkryć miłość Boga w Sercu Jezusa. Bogactwo tej miłości wyrażone zostało w Modlitwie codziennego ofiarowania w jej pierwotnej formie. Jest to modlitwa apostolska, ku której zmierza także praktyka rekolekcji ignacjańskich. To dzisiaj bardzo ważne, ponieważ świat zdaje się być obojętny wobec miłości Boga. Wielu ludzi oddaliło się od tajemnicy Eucharystii, zaś Kościół uważają za zabytek przeszłości. Odpowiedzią z naszej strony nie mogą być narzekanie i utrata nadziei, raczej powinniśmy przyjąć postawę wielbienia Boga Ojca na wzór Jezusa: Wysławiam Cię Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom (Mt 11, 25).

Serdeczna przyjaźń z Jezusem

Zdaniem jezuity Pan Bóg objawia się także dzisiaj w historii ludzi prostych i ubogich, którzy obecnie tworzą Kościół. Ćwiczenia Duchowne uczą wrażliwości wobec takich właśnie ludzi. To oni masowo nawiedzają Lourdes. Ludziom prostym członkowie AM mogą przekazać bogactwo duchowości Serca Jezusa, tak bardzo obecne w duchowości ignacjańskiej. Św. Ignacy każe nam medytować otwarte Serce Zbawiciela i w czasie rozmowy z ukrzyżowanym Panem zadawać sobie trzy pytania: co uczyniłem dla Chrystusa, co czynię i co pragnę uczynić dla Niego? Taka rozmowa ważna jest zwłaszcza dzisiaj w obliczu narastającej sekularyzacji. W ten sposób Kościół może wychodzić z etapu przesadnego aktywizmu i oderwanych od życia intelektualnych dyskusji. Według św. Teresy z Avili to nie rozum rozkazuje woli, lecz miłość. Aby więc rozwinąć swoje życie duchowe, trzeba wiele kochać i wiele cierpieć. Ten uczuciowy aspekt wiary jest bardzo ważny, by dać się pociągnąć szaleństwu krzyża.

Modlitwa wdzięczności i ofiarowania

Na pytanie, co mam czynić dla Chrystusa – odpowiedzią jest hojne ofiarowanie siebie Panu. Ta odpowiedź mieści się w logice Serca Jezusa, który zaprasza nas, byśmy Go naśladowali. Dlatego modlitwa ofiarowania praktykowana w pierwotnej formie przez członków AM skierowana była głównie do Jezusa. Była ona hojną odpowiedzią na darmowość łaski Bożej. Pan Bóg uczy nas tej bezinteresowności w obliczu kultury pełnej wyrachowania. Społeczeństwo idzie w kierunku wymagań i roszczeń. Według św. Ignacego niewdzięczność jest największym grzechem człowieka. Święty często przypomina o potrzebie dziękczynienia, które scala człowieka, wycisza jego serce i wprowadza ład w duszy. W ten sposób człowiek wierzący odkrywa piękno służenia Bogu we wszystkich rzeczach. Postawa dziękczynienia staje się busolą, która orientuje życie chrześcijanina. Dlatego tak ważna jest modlitwa św. Ignacego wyrażająca prośbę, by wszystkie nasze uczucia, zamiary, działania skierowane były na Boga i Jego większą chwałę.

Atrakcyjność adoracji eucharystycznej

Darem najpełniej wyrażającym miłość Boga do człowieka jest Eucharystia, w której Jezus daje nam swoje życie. Stąd potrzeba dzisiaj katechezy mistagogicznej, tj. wprowadzającej nas w tajemnicę Eucharystii. Nasze życie jest jak chleb czerpiący z Chleba życia. Ojciec Flipo zauważył bardzo pozytywny fenomen fascynacji adoracją Najświętszego Sakramentu ze strony młodzieży, co można było zaobserwować podczas ŚDM w Madrycie w sierpniu 2011 r.

Codzienny rytm modlitwy i misja

Ojciec Flipo podkreślił potrzebę ofiarowania życia w intencji ludzi na całym świecie, prosząc Boga o łaskę zbawienia dla nich. Taka jest perspektywa Królestwa Jezusa zmartwychwstałego. Nasz Pan pragnie wszystkich wyzwolić z więzienia egoizmu. Codziennie możemy odkrywać znaki Jego miłości wobec nas. Jesteśmy zaproszeni, by kochać Jego samego i Jego wolę w świecie. Jest to możliwe, gdy wejdziemy w codzienny rytm modlitwy proponowany nam przez duchowość AM czerpiącą inspirację z Ćwiczeń Duchownych. Trzeba zaczynać dzień od codziennego ofiarowania go Bogu, a zakończyć rachunkiem sumienia i „modlitwą Przymierza”, czyli serdeczną rozmową z Panem w duchu dziękczynienia.

Ojciec Flipo zachęcił członków AM, by głosili miłość Serca Jezusa innym ludziom, proponując im bezcenny czas adoracji Najświętszego Sakramentu, ukazując im też uniwersalny charakter Kościoła. Każdego człowieka mamy zapewniać, że jest kochany przez Boga. Mamy wszystkim przypominać, że noszą Go w swoim sercu. Trzeba również starać się, by przesłanie o Bożej miłości było proste i zrozumiałe dla współczesnego człowieka.