Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam! Powtórzyliśmy przed chwilą te słowa, które od czasu Wielkiej Nowenny przed tysiącleciem chrztu stały się Apelem Jasnogórskim Kościoła w Polsce.

To niezwykle trudne: nie poddać się nienawiści, może nawet potrzebie zemsty, kiedy to, co dzieje się dookoła, sprawia na nas wrażenie, jakby unicestwiano, jakby odcinano głowy i wyrywano serca temu, co w naszym pojęciu najważniejsze: miłości i wolności.

Pan Bóg w spokojnych wiekach działania Kościoła daje mu wielkich świętych teologów, którzy jak gwiazdy podróżnym idącym w nocy wskazują drogę do nieba. Tak było w XIII w. W dwu nowo powstałych zakonach żebraczych wielką rolę odegrali św. Tomasz z Akwinu, dominikanin, i św. Bonawentura, franciszkanin, którego postać pragnę przybliżyć.

6. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia według św. Jana 14, 15-21

Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania - te słowa Jezusa brzmią wpierw jako sprawdzian: jeśli ktoś miłuje Jezusa, żyje Jego przykazaniami. Inaczej mówiąc, jeśli ktoś lekceważy życie przykazaniami, lekceważy tym samym osobę Jezusa, a to znak wyraźny braku miłości do Niego.

5. Niedziela Wielkanocna;
Ewangelia według św. Jana 14, 1-12

Pan Jezus – jak czytamy w Liście do Hebrajczyków – przyjął nasze człowieczeństwo, aby przez swoją śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i by uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli (Hbr 2, 14-15).