6 marca 2011 - IX Niedziela zwykła
Chrystus Drogą i Chwałą

I czytanie: Pwt 11, 18. 26-28
Po wyjściu z Egiptu i długiej wędrówce przez pustynię potomkowie Abrahama stają u wrót Ziemi Obiecanej. Mojżesz wygłasza do nich mowę. Kończy ją słowami: Jeśli usłuchacie poleceń waszego Pana Boga, nie pójdziecie za bogami obcymi, spocznie na was błogosławieństwo. W przeciwnym razie spadnie na was przekleństwo. Lud, któremu przyrzeczono Ziemię Obiecaną, ma jasno wytyczoną drogę życia. Bóg nigdy go nie opuścił. Natomiast lud często odstępował od tej drogi życia. Wtedy spadały nań przekleństwa,a kiedy wracał na drogę wierności, spoczywało na nim błogosławieństwo.

W styczniowym Posłańcu na stronie tytułowej umieszczono wizerunek Serca Pana Jezusa zmarzniętego i pokrytego śniegiem. Zawiera on w sobie wyraźnie przesłanie symboliczne. Zachęcamy Czytelników, by podzielili się swoją refleksją na ten temat. Jednym to zdjęcie się podobało, bo dobrze oddaje klimat zimy. Drugim "serce zamarzło" na widok tak "zimnego" Jezusa. Ale byli też tacy, którzy odczytali to zdjęcie w kategoriach symbolu. Ktoś stwierdził, że taki zimny i smutny Jezus wyraża duchowy stan dzisiejszego człowieka. Dla niego Jezus często jest daleki od nurtu codziennego życia.

2 lutego 2011 - ŚWIĘTO OFIAROWNIA PAŃSKIEGO
Przybędzie Pan, którego wy oczekujecie

I czytanie: Ml 3, 1-4
Po powrocie z niewoli babilońskiej naród nie odzyskał dawnej suwerenności. Jedyną ostoją stała się odbudowana świątynia. Za czasów proroka Malachiasza kult, stosunki społeczne i moralne były w opłakanym stanie. Dlatego prorok nawołuje do nawrócenia kapłanów i cały lud. Ludzie narzekają i podnoszą zarzuty: "Nie warto być wiernym Bogu; czyż jest On Bogiem sprawiedliwym, skoro dopuszcza, że złym powodzi się dobrze?" (por. Ml 2, 17). W odpowiedzi prorok zapowiada przyjście na sąd samego Boga. Na sądzie ostoją się tylko sprawiedliwi.

Oprócz nocnych czuwań w Krakowie spotykamy się w każdą trzecią środę miesiąca o godzinie 16.30 na Mszy św. w kaplicy akademickiej. Program tych spotkań składa się z trzech części: Najpierw jest sprawowana Eucharystia z homilią; następnie adorujemy wystawionego w monstrancji Pana Jezusa; a na zakończenie odbywa się braterskie spotkanie, na którym przekazywane są wiadomości z życia kościoła lub odczytywane są listy, np. od sióstr karmelitanek z Syberii w Usolu w Rosji, którym finansowo pomagamy według naszych skromnych możliwości. Czas tych spotkań nie przekracza dwu godzin.

Europa nauki i technologii, cywilizacji i kultury powinna być otwarta na transcendencję i na braterstwo z innymi kontynentami. Nasz kontynent musi otworzyć się na Boga żywego i prawdziwego, wyjść na spotkanie z Nim bez lęku. Kościół winien współpracować z łaską Pana, niestrudzenie głosząc Jego słowo i troszcząc się o człowieka. Mówił o tym Benedykt XVI w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w Santiago de Compostela (Hiszpania) 6 XI 2010 r.

Bóg istnieje i daje życie