Czy to aby nie Nida, która tuż przed ujściem do Wisły w okolicach Nowego Korczyna tworzy rozlewiska, bagna i jeziorka, uformowała obronne z natury środowisko dla grodu w Wiślicy? Bo skąd wiślicki książę, nieznany nam z imienia, miałby tyle odwagi, siły i tupetu występować w obronie pogaństwa zagrożonego chrześcijaństwem, które w IX wieku pukało już do bram polskich ziem?

Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.

Majowy numer "Posłańca Serca Jezusowego", chcąc towarzyszyć swoim Czytelnikom w duchowym przeżywaniu tak licznych w tym miesiącu wydarzeń, podejmuje wiele tematów z nimi związanych. O Polsce i Polakach pisze ks. Jan Konior SJ, w tekście Zapomniany maj Filip Musiał przypomina niektóre trudne momenty z naszej historii, Jan Gać oprowadza nas po Wiślicy, a Mieczysław Rokosz kończy swą opowieść o wawelskich dzwonach.

Kto raz usłyszy historię życia Małej Arabki, szybko nie ochłonie ze zdumienia nad prostotą tej urzekającej kobiety z Galilei. Czym zachwyca Mariam Baouardy – którą śmiało można nazwać „cudem XIX wieku”?

Adamczyk Mieczysław – „postrzał policzka z naruszeniem podniebienia miękkiego”; Serbiński Fryderyk – „rana postrzałowa kości udowej lewej z naruszeniem tętnic ubocznych; dwukrotna transfuzja krwi; stan poważny”; Anna Pindela – „postrzał nogi”, Zbigniew Zapiór – „postrzelony na Sikorniku”, Aleksander Wandko – „raniony w Rabce”, Jolanta Nomarska – „wyjęcie kuli z ręki”… – pisał 8 maja 1946 r. dr Oktawian Pierożyński, naczelnik Wydziału Zdrowia Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie.