3. Niedziela Adwentu;
Ewangelia według św. Mateusza 11, 2-11

W kolejną niedzielę Adwentu staje przed nami Jan Chrzciciel – największy narodzony z niewiast, prorok który poprzedza i zapowiada przyjście Mesjasza. Wiele lat wcześniej odkrył wezwanie do realizacji tego powołania. Mieszka na pustyni, prowadzi surowy tryb życia, wzywa do nawrócenia i chrzci ludzi.

Tylko do Boga należy atrybut świętości. Dlatego mówimy w hymnie: Tu solus sanctus, „Tylko Ty jesteś święty”. Przez świętość rozumiemy wolność od wszystkiego, co plami, zaćmiewa i poniża rozumną naturę; rozumiemy to, co jest skrajnym przeciwieństwem grzechu i winy.

Jest w Ziemi Świętej szczególne miejsce, które zwłaszcza w naszych czasach nabiera wyjątkowej wagi. Owszem, zawsze było ono ważne, ale teraz, gdy mamy do czynienia z wielkim kryzysem małżeństwa i z atakiem na nie na masową skalę, wymaga ono specjalnego podkreślenia.

Gdyby dusze chciały się skupić, Bóg by zaraz do nich przemówił, bo rozproszenie zagłusza mowę Pańską. św. Siostra Faustyna, Dzienniczek, 452.

Papieska intencja powszechna na grudzień 2019:

Aby każdy kraj podjął konieczne kroki,by jego priorytetem stała się przyszłość ludzi młodych, zwłaszcza tych, którzy cierpią.