Boże Narodzenie było tuż-tuż. W adwentowym wieńcu paliły się już wszystkie cztery świece. Brakowało jeszcze cioci Marty wraz z małym Timem oraz wujkiem Peterem, ale samolot z Glasgow odlatywał dopiero w Wigilię rano.
Kilka dni przed świętami Bożego Narodzenia Kościół zaprasza nas do kontemplacji Maryi, która wyrusza w podróż do Ain Karem, by podzielić się Jezusem ze swoją krewną Elżbietą.
W świetle naszej biblijnej refleksji dotyczącej prawdziwego charakteru rzeczywistości Serca Jezusa spróbujmy teraz ponownie przyjrzeć się kluczowym kwestiom, które określają naturę tradycyjnego nabożeństwa do Najświętszego Serca. Chodzi o praktyki i akty poświęcenia, zadośćuczynienia i pocieszenia.
Dawid nakazał zebrać cudzoziemców przebywających w kraju izraelskim i wyznaczyłkamieniarzy do obrabiania kamieni ciosowych na budowę domu Bożego. Przygotował też Dawid bardzo wiele żelaza na gwoździe, na drzwi w bramach i na spojenia oraz niezliczoną wagę brązu, drzewa też cedrowego w obfitości... (1 Krn 22, 2-4)
Jan Chrzciciel poprzedza przyjście Chrystusa, głosząc chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów. Jego posługa polega na odsłanianiu zła w różnych jego konkretnych przejawach.
W antologii polskich kolęd jedna wybija się głębią myśli. Mowa o kolędzie Bóg się rodzi pióra Franciszka Karpińskiego. Przy rozdzieleniu poszczególnych wierszy i ułożeniu ich w odpowiednich kolumnach widać, że autorowi chodziło o godzenie antynomii. Ale jak znaleźć zgodę między przeciwnościami? Kto słyszał, aby potęga, istota potęgi – moc – zamierała z bojaźni? Albo żeby ogień krzepł od zimna, czy jasność – blask – stawała się ciemnością? W jaki sposób nieskończoność może mieć granice?
W okresie Adwentu i oczekiwania na najradośniejsze święta Narodzenia Pańskiego częściej nasza myśl zwraca się ku Bożemu Dziecięciu. Z Ewangelii Mateusza (2, 1-15. 19-23) i Łukasza (2, 4-40) budujemy sobie obraz tych najważniejszych momentów w dziejach spotkania Boga-Człowieka z człowiekiem.
Święty Łukasz ewangelista ze szczegółami opisuje osoby, które w ówczesnym czasie sprawowały władzę na różnych szczeblach władzy państwowej i religijnej.
