11. Niedziela zwykła
Ewangelia: Łk 7, 36 – 8, 3

Jezus chętnie się zgadzał, by kobiety uczestniczyły w Jego wędrówce i nauczaniu. Łączyła Go z nimi osobista więź. Pozwalał, by opiekowały się Nim i usługiwały Mu. Szacunek, delikatność, takt i uczucia Nauczyciela widoczne są szczególnie wobec kobiet zagubionych moralnie. Jezus nie potępiał kobiet upadłych, ale pozwalał im na nowo zrozumieć i odkryć własną godność, wyzwalał w nich miłość i czynił swoimi wiernymi uczennicami.

W taki sposób postępuje wobec grzesznej kobiety w domu faryzeusza Szymona. Kobieta ta wyraża całą swoją postawą dwa uczucia: bólu, cierpienia i miłości. Cierpienie i miłość każą jej czynić rzeczy nieroztropne, gorszące. Oblewa łzami stopy Jezusa, wyciera włosami, namaszcza drogocennym olejkiem i zasypuje pocałunkami. Namaścić stopy mężczyzny mogła tylko żona lub córka, a rozpuszczenie włosów było czynem odbieranym w kategoriach erotycznych. Kobieta nie dba o to. Nie dba o opinię ani krytykę. Swoim czynem chce okazać miłość, której nie umie wyrazić słowami.

Jej nadzieja zostaje nagrodzona. Jezus wypowiada słowa, które mają moc stwarzania na nowo: Twoje grzechy są odpuszczone. Słowa te dają jej siłę, która pozwala rozpocząć wszystko na nowo, całkowicie zmienić życie. Wypełnia ją pokój, którego do tej pory nie zaznała; który będzie towarzyszył jej do końca.

Przemiana tej kobiety jest skutkiem miłości. Wcześniej wielka siła miłości była powodem jej licznych grzechów. Teraz ta sama siła rodzi skruchę, otwiera na łaskę przebaczenia, prowadzi do spełnienia tęsknot. W kobiecie budzi się wielka miłość do Jezusa, który z bezgraniczną dobrocią pochylił się nad nią i przemienił jej życie. Od tego spotkania całe jej serce będzie w sposób niepodzielny należało do Niego.

Jaki aspekt relacji Jezusa do kobiet jest dla mnie szczególnie ważny? Które kobiety zbliżyły mnie do Boga i nauki Jezusa? Jakich rozczarowań w miłości doświadczyłem do tej pory?