Trzecim darem naszego Pana, który pragniemy rozważyć, jest Jego zamieszkanie w nas. Jezus nie tylko jest obok nas, nie tylko jest nam bliski jak Przyjaciel, lecz także przebywa wewnątrz nas samych.

Modlitwa, uczynki miłosierdzia i post – te trzy rzeczy stanowią jedno i dają sobie wzajemnie życie.

Duszą bowiem modlitwy jest post, a życiem postu miłosierdzie. Niech ich nikt nie rozłącza, gdyż nie znają podziału. Jeśli ktoś ma tylko jedno z nich lub nie posiada wszystkich razem, ten nic nie ma. Kto się więc modli, niech pości, a kto pości, niech spełnia uczynki miłosierdzia, niech wysłucha proszącego, który chce być słyszany. W ten sposób otwiera dla siebie uszy Boga, który nigdy się nie zamyka na głos błagającego.

W drugim z dziewięciu pierwszych piątków miesiąca pragniemy rozważyć kolejny dar ofiarowany nam przez Serce Jezusa – Jego Słowo. Możemy bowiem powiedzieć, że całe Pismo Święte mówi nam o Jezusie. Stary Testament znajduje swoje wypełnienie w Jezusie, Nowy zaś wyraźnie się do Niego odnosi. Sam Jezus wyjaśnia swoim uczniom: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach (Łk 24, 44).

W tym pierwszym z dziewięciu pierwszych piątków miesiąca, w którym rozpoczynamy nasze naśladowanie Chrystusa, pragniemy rozważyć pierwszy dar otrzymany od Niego: jest nim przebaczenie naszych grzechów. „Przebaczenie” (po wł. perdono) oznacza właściwie super-dono (nad-dar), dar największy ze wszystkich, który otwiera naszą drogę ku Niemu.

Nie mam czasu – to jeden z najbardziej powszechnych sloganów naszej zabieganej epoki. Najczęściej służy jako wymówka, kiedy chcemy wyrazić, że nie jesteśmy czymś zainteresowani.