W wędrówce śladami polskiego chrześcijaństwa nie sposób pominąć Ostrowa Tumskiego w Poznaniu. Wraz z sąsiednim Gnieznem i niedalekim Ostrowem Lednickim stanowił najważniejszy gród piastowski, nierozerwalne ogniwo polskiej państwowości u zarania naszych dziejów.

Jednym z największych i najważniejszych grodów w państwie Mieszka I było Gniezno. Po piastowskim grodzie nie ma już dziś śladów, nawet archeologicznych, bo rozwinęło się na tym miejscu miasto.

Zindustrializowany Górny Śląsk jakby nie zachęcał, aby go zwiedzać. Powab bowiem przyrody, urodę zabytków i czar dziejów tej ziemi skutecznie przysłaniają hałdy i szyby kopalniane, kominy hut, czerwono-czarne familoki oraz ciężkie od pyłów powietrze.

Idea utworzenia papieskiego Centrum zrodziła się w 2006 r., jako odpowiedź Kościoła krakowskiego na słowa papieża Jana Pawła II wypowiedziane w dniu inauguracji pontyfikatu – 22 października 1978 r.: Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi. Inicjatorem powstania Centrum jest Metropolita Krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Budowę rozpoczęto w 2009 r.

Od 2008 r. trwają prace konserwatorskie przy malowidłach ściennych w katedrze ormiańskiej we Lwowie. W ubiegłym roku dobiegła końca pierwsza część szeroko pomyślanego projektu, która obejmowała wnętrze nawy głównej świątyni. Od lat 20. XX w. wypełniają je niezwykłe malowidła ścienne autorstwa Jana Henryka Rosena, wciąż mało znanego, lecz bez wątpienia wyjątkowego artysty, jednego z najważniejszych twórców monumentalnego malarstwa sakralnego międzywojennej Polski.