Wiele żeńskich bóstw jest czczonych w całej południowej Azji. W religii i kulturze hinduskiej ważne miejsce zajmuje tradycja Wielkiej Bogini, Mahadevi. Pomniejsze boginie uznaje się za jej manifestacje lub aspekty. Bogini w hinduizmie to postać pełna sprzeczności: jest źródłem życia, matką pełną dobroci, hojną i płodną, lecz jest także straszliwą, złowrogą siłą domagającą się ofiar dla ugaszenia gniewu. Niemal wszyscy hindusi szanują Boginię Matkę.

Gdyby nie dwie zapory na Dunajcu, które spiętrzyły wody rzeki do rozmiaru dwóch sztucznych akwenów, Jeziora Rożnowskiego i Jeziora Czchowskiego, można by sądzić, że niewiele zmieniło się od prawieków w krajobrazie środkowego biegu tej urokliwej rzeki. Że przyroda jest taka świeża, dziewicza, nienaruszona – przynajmniej tu i tam, miejscami.

Od ponad pięciu i pół wieku wierni licznie pielgrzymują do miejsca objawień Czternastu Świętych Wspomożycieli w Górnej Frankonii. Wpisana w malowniczy krajobraz obecna bazylika jest nie tylko lokalnym miejscem kultu, lecz przyciąga pielgrzymów z całych Niemiec, a także z innych krajów, głównie niemieckojęzycznych.

Polska małych miejscowości jest arcyciekawa. Weźmy taki Oporów spod Kutna. Żeby w centralnej Polsce ostał się nienaruszony od XV wieku zamek, chociażby niewielki rozmiarami! To niezwykłość. Skromny zameczek stoi pośrodku rozległego parku na niewielkiej wysepce. Tę zewsząd oblewa woda w fosie tak szerokiej, iż może wydawać się dziełem natury, nie człowieka.

Piękne są plaże w Łebie, zresztą jak większość plaż na polskim wybrzeżu Bałtyku. A jeszcze piękniejsza jest ich oprawa – ów pas wydm, białych jak śnieg, o sypkim piasku z kępami turzyc, a za nimi bór sosnowy, ten bliżej morza powykręcany od wiatru, aromatyczny, szumiący, cudowny o każdej porze roku, podbity wrzosem i borówkami. Ale wydmy mogą być groźne, szczególnie wędrujące, potrafią zasypać nawet ludzkie siedziby.